Guild Guitars! | Weekly Highlight

Wat hebben Bonnie Raitt, Paul Simon, Slash, Eric Clapton, Sheryl Crow én Bennie Jolink gemeen? Nee?
2 april 2020 in
Erik Bogaards
| Nog geen reacties

En Waylon hoort ook nog in dit rijtje, kijk maar.

Ze spelen allemaal op Guild gitaren!

Wat ons bij Guild als eerste opvalt is dat ge-wel-di-ge logo!

Zo simpel en zo doeltreffend! Als je het één keer ziet, blijf je ernaar kijken. Want de punt van die lijn onder de letters, loopt die nou gewoon recht omhoog? Of loopt die punt iets naar achter? Als je er zo naar kijkt, staan de letters ineens in een hoek en lijkt er diepte in het logo te zitten. Ingelegd in parelmoer op de kop van een gitaar geeft het een bijna holografisch effect.

Slim, fraai en net even wat anders dan gewoon een naam op de kop.


Later volgden de D-40 waarmee Richie Havens nog op Woodstock speelde en verschillende twaalf snarige modellen. Daarin is Guild tot op de dag van vandaag de eerste keus van velen. Logisch, want Jimi Hendrix kocht er ooit één,  Stevie Ray Vaughn speelde erop bij een Unplugged opname. En zelfs ‘Les Paul’ purist Slash liet Guild een double neck bouwen: 12-snarig boven, elektrisch onder.

Guild gitaren hebben door de jaren heen hun weg in de popmuziek altijd weten te vinden. Zelfs via de ‘grunge’ (Soundgarden!) met blijvende ‘roots’ in de country, folk, americana en jazz. 

Inmiddels kan Guild teruggrijpen op een rijke, maar ook wat roerige geschiedenis. Het bedrijf kwam zelfs even in handen van Fender. De productie ging van New York naar een inmiddels splinternieuwe vestiging in Californië. Voor de meer betaalbare Westerly modellen, wijkt Guild uit naar China. Na al die omzwervingen, maakt Guild maakt nu iets goeds voor bijna iedere gitarist: van akoestisch tot elektrisch, van folk tot jazz: het is er allemaal.


Wat anderen zeggen

Guild is het merk dat hier soms wat weg lijkt te vallen tegen de andere grote twee uit de Verenigde Staten: Taylor en natuurlijk Martin. Zonde, want wij bij TFOA vinden het geweldige gitaren met een duidelijk eigen karakter. Niet ‘mainstream’, maar een beetje ‘edgy’. Waar ‘m dat in zit? Ten eerste de ‘looks’. Guild ziet er écht Amerikaans uit, maar niet over the top of gelikt. Eerder smaakvol. Zo klinken ze ook: niet heel nadrukkelijk aanwezig, maar wel met nét dat extra donkere randje, dat beetje meer power en die extra ‘punch’.   Acoustic Guitar noemt de M-20 bijvoorbeeld: solid, simple, yet elegant. Tony Polecastro (Acoustic Life) is helemaal lyrisch: ‘They nailed it’

Ben je op zoek naar een gitaar die net even anders is dan alle andere, maar toch ‘top notch’? Kijk eens naar Guild!


Aanmelden om een reactie achter te laten